نگاهی فرهنگی به نقش خانواده در تعمیق آموزشهای هنری

نگاهی فرهنگی به نقش خانواده در تعمیق آموزشهای هنری دکتر علیرضا قبادی1 دکتر محمدجواد مهدوی نژاد2 دکتر مجید قدمی3 کوثر افضلی4 چکیده یکی از مهم­ترین اهدافی که خانواده­ها و اولیای مدرسه در تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان در نظر می­گیرند، کشف و پرورش خلاقیت آنهاست،زیرا خلاقیت نقشی کلیدی در توسعه انسانی دارد. پیشرفت و پرورش خلاقیت نیازمند فراهم کردن امکان و انگیزه است و خانه و مدرسه در تمهید این فرآیند نقشی اساسی دارند. خانواده نخستین نهادی است که فرد در آن عضویت دارد و به طور خودآگاه و ناخودآگاه یا با الگو برداری از اعضای خانواده آموزش می‎پذیرد. این آموزش به چه میزان بر جامعه پذیری و فرآیندهای مشابه تأثیر گذار است و در چه سنینی خانواده می‎تواند در آموزش هدفمند هنر مؤثرتر باشد؟اینها سؤالاتی هستند که پاسخ به آنها علاوه بر تأثیرگذاری در آموزش فرد و جمع، مسیری نو را برای پژوهش در زمینه کارکرد آموزشی خانواده می­گشاید. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش خانواده در زمینه تعمیق آموزش هنر برای دانش آموزان است. در این مقاله، با روشهای کمی-کیفی و با استفاده از نظریه فضا و مکان اجتماعی پتریوم سوروکین به مطالعه فرآیند مزبور پرداخته شده است. نمونه مورد مطالعه این پژوهش، هنرجویان شهر تهران هستند که در هنرستانها و سایر مراکز آموزشی وابسته یا پیوسته شهر تهران به هنرآموزی مشغول­اند. آموزش این هنرآموزان به صورت فردی و خانوادگی، مورد بررسی قرار گرفته ‎است. نتایج این پژوهش نشان می‎دهد که میان خانواده و آموزش هنری دانش‎آموزان، همبستگی مثبت و آشکاری وجود دارد، اما مؤلفه‎های متغیر بررسی شده تفاوت معنا‎دار این اثر را نیز آشکار می‎نمایند. کلیدواژگان: آموزش هنر، خانواده، هنرآموز، کیفیت آموزش، سرمایه فرهنگی _______________________________________ تاریخ دریافت: 3/10/91                 تاریخ پذیرش: 6/6/92 1. استادیار دانشگاه[email protected] 2. نویسنده مسئول:استادیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس[email protected] استادیار پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش[email protected] مدرس آموزشکده فنی حرفه ای سما، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیه[email protected]